Het verlies van mijn vader
Zoals ik al eerder schreef overleed mijn vader in 2019 na een kort ziekbed. Nu denk ik, dat jij denkt, ‘oh dat is best lang geleden’ en dan denk ik, maar zo voelt het niet! Leuk hé hoe dat werkt dat je voor anderen denkt. Maar goed ik mis mijn vader enorm, het verdriet en de pijn is heftig aanwezig. De mensen die ook een dierbare hebben verloren zullen het vast herkennen…..
Ik had een hele bijzondere en intense band met mijn vader. Hij was mijn rots in de branding en ik vroeg hem voor alles om advies. Voor mijn vriendjes enorm irritant 😬. Ik nam hen gewoon vaak niet serieus, ja erg. Maar weet je wat ik o.a. geleerd heb door het verliezen van mijn vader, dat ik me en heel goed kan voelen, intens gelukkig en heel krachtig EN verdriet om hem kan hebben. Dat kan dus gewoon naast elkaar bestaan. Ik blijf het wonderlijk vinden.
Een stiefvader!?
Ok, en door naar de komst van mijn stiefvader 😉. Mijn moeder was heel gek op mijn vader en zijn overlijden kwam plots. Haar verdriet was groot.
Ik wil het over mijn stiefvader hebben, dus kan hier niet te veel over uitweiden, maar ik kreeg een ander soort moeder na het overlijden. Naast haar eigen grote verdriet begon ze voor ons te zorgen, omdat het met ons (ik, mijn zus en broer) niet goed ging. Maar ook praktisch hielp ze ons met van alles, waaronder oppassen op onze kinderen 😍
En daar komt’tie… ze heeft een nieuwe prille relatie. Wij vinden dat allemaal fantastisch en zijn super blij voor haar. Er is weer iemand met wie ze lief en leed kan delen en op pad kan. Hoe gaaf en fijn is dat!
Stiefplan coach, bonusmoeder en stiefdochter…
Maar door mijn ervaring als stiefplan coach en stiefmoeder en nu dus als een soort van stiefdochter ervaar ik nieuwe dingen die stiefkinderen ook zullen ervaren. Mijn neefje van 5, had het sneller door dan ik (hij woont naast oma) zei “Jan neemt oma de hele tijd mee”. En vanuit mijn rol als kind, maar ook bewust als stiefplan coach denk ik ook door. Ik heb dus een soort van stiefbroer en stiefzus 😀. Maar hoe gaat dat dan straks met de kerst. Hoe gaan we dat verdelen. Aangezien ik zelf ook geen eenvoudige gezinssituatie heb 😊. Kunnen we dan nog als kerngezin samen zijn? Of is Jan erbij of misschien zijn kinderen? En weet je dat is allemaal goed en ook vast leuk. Maar opeens voel ik dus (nog beter) hoe het voor een kind moet zijn dat gewoon thuis woont en er een vreemde of meer bij krijgt…..
Welke ervaringen heb jij als volwassen ‘stiefkind’?
Voor alle (bonus)ouders lees ook eens mijn e-book Eerste Hulp Bij je Stiefgezin
Lieve groet,
Marieke ❤️
