In samengestelde gezinnen zie ik het zó vaak gebeuren: mensen die keihard werken. Voor het gezin. Voor hun partner. Voor de kinderen. Voor de rust. Voor waardering. Je voert discussies om gehoord te worden.Je buigt je driedubbel om maar rekening te houden met alles en iedereen.Je piekert over hoe het contact met de andere ouder […]

Lees verder… from Hoeveel moet je doen voor je er mag zijn? Over stoppen met strijden en starten met zijn

In veel stiefgezinnen zie ik hetzelfde patroon. Je wilt lief zijn. Niet lastig. Dus je loopt op eieren. Je slikt zinnen in bij de overdracht. Je past je aan aan ritmes die niet van jou zijn. Het lijkt rustig. Maar onder tafel schuurt en wringt het. Van aanpassen naar afstemmen Brave stiefouders doen hun best […]

Lees verder… from Brave stiefouders lopen op eieren. Dappere stiefouders leggen een pad.

Over geven zonder terug te verwachtenin het stiefgezin (en waarom dat ook nog voor mij een uitdaging blijft) “Ik doe zo m’n best… maar het lijkt nooit genoeg.”“Ik ben er altijd voor ze, maar voel me nog steeds een buitenstaander.”“Hij ziet helemaal niet hoeveel ik geef.” Zulke uitspraken hoor ik vaak in gesprekken met (bonus)ouders. […]

Lees verder… from Wat als je niets meer verwacht?

“Ze groet me niet eens.”“De kinderen luisteren alleen naar hem.”“Ik voel me soms gewoon een soort bijzaak in dit gezin.” Zulke gedachten hoor ik vaak van (bonus)ouders. Misschien herken jij ze ook. In plaats van stevig in onze schoenen te staan, laten we onze waarde afhangen van… alles buiten onszelf. De ex-partner. De bonuskinderen. De […]

Lees verder… from Stop met wachten op erkenning van de ex (die nooit komt)

Vervolg op mijn blog over stoppen met de titel: bonusmoeder en bonusvader Dit is een vervolg op mijn eerdere blog waarin ik pleit om te stoppen met titels als bonusmoeder, bonusvader, stiefmoeder en stiefvader. Kort samengevat waarom ik dat schreef: moeder en vader zijn oorsprongswoorden. Ze raken herkomst, hechting en primaire verantwoordelijkheid. Als je die […]

Lees verder… from “Partner van” is genoeg”

Ik ga het maar gewoon zeggen. Het woord bonusmoeder of bonusvader past niet op de vriendin of vriend van een ouder. En precies daar gaat het vaak schuren. Niet omdat jij het niet goed doet, maar omdat het woord verwachtingen oproept die je nooit kunt waarmaken en die ook niet van jou zijn. Wat betekenen […]

Lees verder… from Stop met bonusmoeder en bonusvader zeggen als je de nieuwe partner bent

Vanochtend dacht ik ’m weer. “vaak bu’j te bang.” (vertaling voor iedereen buiten de achterhoek, vaak ben je te bang 😉 ) Ik lag naast mijn lief en dacht na over de toekomst. Ga ik verhuizen, ja of nee. Wekenlang heb ik het geparkeerd. Te veel meningen. Te veel variabelen. Twee huizen. Drie kinderen. Duizend […]

Lees verder… from Wel of niet samenwonen als samengesteld gezin??

Ik zat met een marketeer naar mijn website te kijken. “Zie je wat hier misgaat?” vroeg hij. Ik zag het niet. Ik zat er te diep in. Elke dag sleutelen, hier een knopje, daar een alinea. Voor hem was het glashelder; voor mij was het ruis.Precies zo gaat het in veel samengestelde gezinnen: je doet […]

Lees verder… from Blinde vlekken in je Samengestelde Gezin: wat je niet ziet, stuurt alles

Je kunt eindeloos praten over wat er misgaat in het andere huis. Het verandert niets aan de sfeer bij jullie thuis. De kracht zit niet in vechten om invloed aan de overkant, maar in leiding nemen in je eigen gezin. Voorleven wat jij belangrijk vindt. Rust. Respect. Duidelijkheid. Daar zit je macht. Waarom dit werkt […]

Lees verder… from Ex partner prikkelt je niet meer: grenzen en regie in twee huizen

Vraag van Eva 36“Bij de overdracht komt er vaak een sneer. “Nou, bij jullie is het weer dikke chaos zie ik al” Ik verstijf en de rest van de avond sta ik straks van de stress en woede. Soms komt het ook via een appje, soms via de kinderen. Ik raak er dagenlang door van […]

Lees verder… from Als de sneer van “de andere kant” onder je huid kruipt