Samengestelde gezinnen zijn al een uitdaging op zich. Maar gooi er een of meerdere pubers bij, en je hebt, laten we het eerlijk zeggen, een dynamiek waarin de vlam in de pan zelden ver weg is.
Veel ouders en bonusouders denken:
“Pubers zijn sowieso lastig, dit hoort erbij.”
Of: “Het ligt gewoon aan de leeftijd, het komt wel goed.”
Maar dat is te kort door de bocht.
Pubers in een samengesteld gezin hebben met méér te dealen dan hun leeftijdsgenoten in een kerngezin. En dat maakt hun gedrag niet altijd makkelijker, maar wel begrijpelijker.
Waarom het extra ingewikkeld is
1. Loyaliteitsconflicten op volle toeren
Een puber voelt haarfijn aan wie er bij het “originele systeem” hoort, en wie niet.
Een stiefouder kan zich nog zo goed inzetten, maar dat wil niet zeggen dat de puber dat wil, kan of durft te ontvangen.
Soms uit angst om de andere ouder te kwetsen.
Soms uit innerlijke struggles
Soms uit pure weerstand tegen een gezinssysteem waar hij niet om gevraagd heeft.
2. Pubers willen autonomie. Geen nieuwe gezinsstructuur.
Pubers zitten in een fase waarin ze zich los willen maken van ouders, structuur en regels.
En net in die fase komt er een nieuwe partner in huis, met misschien wel nieuwe regels en verwachtingen. Dat is vragen om botsing.
3. Je bént geen gezin (nog niet)
Jullie wonen misschien samen. Maar voor een puber voelt het niet vanzelf als ‘een gezin’.
Misschien noemt hij je niet bij naam.
Misschien begroet ze je nauwelijks.
Misschien zit je tegenover een gesloten deur, met stilte als standaardtaal.
En dat is pijnlijk.
Voor jou. Voor je partner. En vaak ook voor de puber zelf.
En dan hoor je zinnen als:
-
“Je bemoeit je er altijd mee, maar je bent niet eens mijn echte ouder.”
-
“Bij mama mag ik dit gewoon.”
-
“Jij snapt het toch niet.”
-
“Waarom moet zij altijd alles bepalen?”
En eerlijk: het ís ingewikkeld.
Want pubers spiegelen alles wat nog niet klopt in het systeem.
Hun gedrag is vaak niet het probleem, maar een signaal.
Wat helpt?
-
Vertragen.
-
Niet forceren.
-
Jouw plek als bonusouder helder houden: begeleidend, niet leidend.
-
De puber niet tot probleem maken, maar tot informatiebron.
-
Ouderschap en partnerschap bewust scheiden jij hoeft niet hun ouder te zijn, maar wél een veilige volwassene.
🎧 Meer hierover in mijn podcast Het stiefmoederparadijs
In aflevering 11 en 13 van mijn podcast duik ik dieper in deze thema’s:
-
Hoe pubergedrag eruitziet binnen een stiefgezin
-
Waarom pubers soms afstandelijk of bot doen
-
Wat jij als ouder of bonusouder wél kunt doen om de verbinding te behouden
-
En waarom het juist in deze fase cruciaal is om niet alles persoonlijk te nemen
Luister hier aflevering 11 en 13
(Als je liever zoekt: Het Stiefmoeder Paradijs, aflevering 11 & 13) (ook op itunes)
Tot slot
Pubers zijn niet het probleem.
Ze zijn rauw, puur, en soms keihard in hun gedrag, maar vaak zeggen ze precies wat niemand durft uit te spreken.
Als jij leert luisteren voorbij de houding… dan kun je echt verschil maken.
Voor hen. Voor jezelf. Voor het hele gezin.
