“De kinderen van mijn vrouw zijn er 60% en mijn zoon is er 1x in de twee weken een weekend. Mijn vrouw vindt mij soms te autoritair en te direct naar haar zoon en dochter. Ik heb het gevoel dat ik niks mag en kan en dat het er niet toe doet wat ik vind of zeg” (Niek, (bonus)vader)
“Ik ben zo zoekend in naar waar ik mij als (bonus)moeder wel en niet mee wil en mag bemoeien. Ik vind dat de hygiëne van mijn puberende (bonus)kinderen veel beter kan. Bijvoorbeeld elke dag een schone onderbroek, of is dat te veel gevraagd? Mijn partner is het wel een beetje met mij eens, maar zit er nauwelijks bovenop. Tegen mijn eigen kinderen zeg ik het wel en die vinden het ook vies van hun stiefzus.” (Nienke, (bonus)moeder).
We willen het allemaal graag goed doen. We hebben onze eigen normen en waarden, onze eigen opvoeding gehad en onze eigen triggers. Het is in ieder geval duidelijk dat in elke situatie waar je niet blij van wordt er iets geraakt wordt. Oude pijn, dat wat je heel normaal vindt vanuit je eigen opvoeding etc.
Lukt het je om te kijken naar wat in mij wordt geraakt? Wat is de laag onder de laag? Vaak is het niet ‘gezien’ worden, je ‘plek’ in durven nemen. Een deel van de mensen weet eigenlijk niet goed wat hij/zij nu echt wil, omdat ze in hun leven nog niet heel vaak hebben mogen ervaren en vooral er iets mee kunnen doen met wat zij WILLEN. Er werd voor hen impliciet of expliciet bepaald wat ‘goed’ voor hen was. Of voornamelijk wat ‘goed’ voor de ouders was. Bijvoorbeeld naar de buitenwereld. Eigenlijk krijg je elke dag wel signalen, dat je geraakt wordt. Groot en klein. Je bonuskind dat iets aan vader vraagt wat ze ook aan jou kan vragen. Je collega die voor jou beslist, zonder te overleggen, een vriendin die altijd afzegt, je dochter die enthousiast over haar bonusmoeder praat
Met mijn klanten kijk ik best vaak naar, uit wat voor een gezin kom je? Welke boodschappen kreeg je mee en welke overtuigingen heb je daardoor? Voor partners is dit vaak ook heel verhelderend. Je krijgt meer begrip voor elkaar en het geeft handvatten hoe je elkaar kan helpen om te veranderen in je relatie en rol als (bonus)ouder.
Mijn thema is o.a. ruimte innemen. Mijn bek opentrekken en gaan staan voor wat ik vind en wil. En ja, dat gaat met vallen en opstaan. Vallen is niet erg, blijven liggen wel. Vaak blijkt dat als je gaat doen wat je spannend of moeilijk vindt, dat het reuze meevalt. En het zelfs hele mooie dingen oplevert.
Wil je verder praten over jou en je stiefgezin? Plan een gratis en vrijblijvend Succes in je stiefgezin gesprek in
