Schuldgevoel. Bijna iedere ouder kent het na een scheiding. Schuldgevoel omdat je je kinderen pijn hebt gedaan. Schuldgevoel omdat je niet meer in één huis woont en zij continue moeten schakelen tussen twee huizen en slepen met spullen. Schuldgevoel omdat ze moeten wennen aan een nieuwe partner, een nieuw huis of een nieuw gezin.
Dat schuldgevoel lijkt heel normaal. Maar in de praktijk is het vaak dodelijk voor je relatie én schadelijk voor de ontwikkeling van je kinderen.
Wat gebeurt er als schuldgevoel gaat leiden?
Ouders die vanuit schuldgevoel handelen, doen dingen die ze normaal niet zouden doen. Denk aan:
-
Je eerste kinderen meer verwennen dan je bonuskinderen of je kinderen met je nieuwe partner.
-
Geen grenzen stellen, uit angst om nog meer “schade” te doen.
-
Je kinderen voorrang geven boven je nieuwe partner, structureel.
-
Je nieuwe partner buitensluiten bij beslissingen, “want die kinderen hebben al genoeg meegemaakt.”
Het gevolg? Je nieuwe partner voelt zich buitengesloten, niet serieus genomen of zelfs gezien als een slechte ouder. Jij zelf voelt je verscheurd tussen kinderen en partner. En de kinderen? Die raken vooral in de war en krijgen niet de kans om zich te ontwikkelen tot een stevige persoonlijkheid
De impact op kinderen
Vanuit ontwikkelingspsychologie weten we dat kinderen veiligheid en voorspelbaarheid nodig hebben. Duidelijke kaders, weten waar ze aan toe zijn. Schuldgevoel ondermijnt dat.
-
Het leidt tot inconsequent gedrag: vandaag mag alles, morgen moet ineens alles streng.
-
Het zorgt voor scheve behandeling: ene kind mag meer, ander minder.
-
Het creëert loyaliteitsconflicten: kinderen voelen dat ze “meer macht” krijgen dan gezond is.
Kortom: kinderen gaan er niet beter van functioneren, integendeel.
En je relatie dan?
Schuldgevoel is een sluipmoordenaar in relaties. Je partner ziet je keuzes vaak als inconsequent, slap of onverantwoord. Jij ervaart je partner misschien als hard of ongevoelig. Zonder dat je het doorhebt, komen jullie lijnrecht tegenover elkaar te staan.
Niet omdat jullie een ander doel hebben, jullie willen allebei een veilig en gelukkig gezin, maar omdat schuldgevoel stiekem de koers bepaalt.
Wat helpt wél?
De sleutel is bewustwording en communicatie.
-
Praat over je schuldgevoel. Benoem dat je hiermee worstelt, zodat je partner begrijpt waar jouw keuzes vandaan komen.
-
Durf grenzen te stellen. Kinderen hebben dat nodig, ook als jij je schuldig voelt.
-
Maak gezamenlijke afspraken. Over opvoeding, regels, consequenties. Zo voorkom je scheve behandelingen en creëer je rust.
-
Gun jezelf mildheid. Schuldgevoel hoort bij scheiden, maar het hoeft niet je opvoedinng te bepalen.
De bottom line
Schuldgevoel is begrijpelijk, maar funest als je ernaar leeft. Voor je relatie, omdat je partner zich buitenspel gezet voelt. Voor je kinderen, omdat ze verward raken en hun veilige basis verliezen. En voor jezelf, omdat je nooit echt ontspant.
Dus: stop met opvoeden vanuit schuldgevoel. Kijk het aan, praat erover met je partner, en kies samen voor duidelijkheid en verbinding. Dat is pas écht liefdevol naar je kinderen.
Blijf je keuzes maken vanuit schuldgevoel? Dan ondermijnt het niet alleen je relatie, maar ook de veiligheid van je kinderen.
Het hoeft niet zo te blijven.
Ik help je om het schuldgevoel los te laten, weer stevig naast je partner te staan en je kinderen de duidelijkheid en rust te geven die ze nodig hebben.
👉 Wil je weten hoe? Klik op de WhatsApp-button op mijn site en stuur me een bericht. Samen kijken we wat jou verder helpt.
