Waarom doe je zo boos!? 

Ik hoor heel vaak (stief)vaders en (stief)moeders zeggen ‘mijn ex-partner is zo boos op mij, houdt dit nog een keer op?’ De ex-partner doet boos via de whatsapp, boos via de e-mail, maar soms ook waar de kinderen bij zijn. De boosheid kan een factor zijn die veel stress oplevert. En door alle communicatiemiddelen die we tegenwoordig hebben, dringt het ook heel gemakkelijk je leven binnen. 

Ik weet nog goed als mijn ex-partner een keer boos deed, dat ik echt wel kon plaatsen dat deze emotie erbij hoort. Als je relatie beëindigd wordt en je hebt ook nog kinderen, dan is dat een groot verlies. Je voelt je machteloos. En hoewel ik dit allemaal weet, dat het erbij hoort, vond ik het soms ook lastig te begrijpen. Waarom moet je zo boos doen? Waarom kunnen we niet gewoon communiceren? Nou, misschien omdat we dat eerder ook niet konden 😉  

Wat emoties vertellen? 

Filosoof Martha Nussbaum zegt het volgende over emoties: “We zullen ons moeten verdiepen in de verwarde gevoelens van verdriet en liefde, woede en angst om te achterhalen welke rol deze emoties spelen in ons denken over wat goed en rechtvaardig is”. Deze uitspraak helpt mij en hopelijk jullie ook om boosheid na een scheiding beter te begrijpen. Deze uitspraak verwijst namelijk niet alleen naar het gevoel maar ook naar de vraag of het rechtvaardig is wat er gebeurt. 

Deze vraag zie ik heel vaak terug. ‘Het is niet rechtvaardig dat ik mijn huis kwijtraak door de scheiding en nu weer tijdelijk bij mijn moeder op zolder woon, het is niet rechtvaardig dat ik mijn kinderen minder zie dan voor de scheiding, het is niet rechtvaardig dat mijn kinderen ook door iemand anders worden opgevoed etc‘.  

Emoties willen gehoord worden 

Degene die boos is wil graag gehoord worden en erkent. Hij/zij wil aandacht voor zijn/haar emoties. De emotie mag er zijn. Daarnaast is erkenning belangrijk. Bijvoorbeeld voor het verdriet om het minder zien van de kinderen. De ander kan het idee hebben dat hij/zij gedoogd wordt en niet gezien wordt voor wie hij/zij is.  

En ja, als je situatie al langer bestaat, begrijpen we allemaal dat dat lastig is. Bovenstaande geldt natuurlijk ook voor partners en (stief)moeders onderling. We zijn allemaal mensen met gevoel. We willen allemaal erkent worden voor wie we zijn en wat we doen. 

Probeer in contact te blijven met elkaar! Hoe moeilijk dat soms ook is.  

Heb jij wel eens erkenning gemist?? 

Lieve groet, 

Marieke💗 

PS: boekentip: Van woede naar redelijkheid, auteur Corrie Haverkort 

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Reviews