De 5 problemen in het stiefgezin, die 2e scheiding veroorzaken

Hoe voorkom ik een 2e scheiding…

Je begint vol hoop. Met liefde, plannen en het verlangen om samen iets moois op te bouwen. Een nieuw gezin, een nieuw thuis. Maar ergens onderweg wordt het ingewikkeld, er ontstaan problemen en een 2e scheiding lijkt onafwendbaar.

De kinderen lijken je niet echt te accepteren. Je partner denkt anders over opvoeden. De ex-partner blijft invloed houden. En voor je het weet, voel je je meer toeschouwer dan onderdeel van het geheel.

Je bent niet de enige. Samengestelde gezinnen lopen vaker vast dan je misschien denkt. Sterker nog: 40 tot 60% redt het niet. Niet omdat de liefde ontbreekt  maar omdat het landschap waarin die liefde moet groeien zó complex is.

In dit blog neem ik je mee in de vijf grootste problemen waarom samengestelde gezinnen het vaak niet redden en een 2e scheiding een feit wordt. Met herkenbare voorbeelden, inzichten uit de systeemtheorie en vooral: handvatten om te begrijpen wat er speelt. Zodat jij (weer) kunt bouwen aan rust, verbinding en toekomst.

  1. Rolverwarring & ontbreken van duidelijke plek

Bonusouders nemen vaak veel verantwoordelijkheid op zich, zonder formele positie of mandaat. Ze zorgen, regelen en proberen te verbinden, maar krijgen weinig terug.

Casus  Irene (38): “Zodra de meiden binnenkomen, word ik lucht. Ze zeggen nauwelijks gedag, lachen met z’n drieën om dingen waar ik buiten val.”

Wat helpt:

  • Geef de biologische ouder de eerste plek.
  • Benoem jouw rol als bonus, zonder druk op hechting.
  • Richt je op relatie, niet op gezag.

 

  1. Loyaliteitsconflicten & onvoltooide rouw

Kinderen hebben niet gekozen voor dit nieuwe gezin. Vaak zijn ze nog bezig met het verlies van hun oorspronkelijke thuissituatie. Nieuwe loyaliteiten voelen als verraad.

Casus  Bart (43): “Zodra ik iets zeg over de kinderen van mijn vriendin, voelt ze zich aangevallen. Uiteindelijk spreek ik nergens meer over.”

Systemisch: Loyaliteit aan de ouder komt vóór loyaliteit aan de bonusouder. Als daar geen ruimte voor is, ontstaat innerlijke strijd bij het kind en dat vertaalt zich in afstand of gedrag.

Wat helpt:

  • Erken de pijn en het gemis van kinderen.
  • Dwing geen band af; die ontstaat pas als het kind er ruimte voor voelt.
  1. Problemen in de communicatie tussen partners

Wat begon als overleg wordt discussie. Ja, maar jij of ja, maar jouw kind….Discussie wordt zwijgen. Zwijgen wordt verwijdering. De bonusouder voelt zich niet gesteund; de biologische ouder voelt zich bekritiseerd.

Casus Rob (45): “Ik kon niks zeggen over haar kinderen. Uiteindelijk sprak ik nergens meer over, en zij begreep niet waarom ik zo afstandelijk werd.”

Wat helpt:

  • Spreek in waarnemingen en gevoelens, niet in oordelen.
  • Zoek naar gezamenlijke behoeften.
  • Geef elkaar erkenning en ruimte voor verschil.
  1. De ex-partner blijft op de achterbank meerijden

Exen hebben (onbedoeld) nog veel invloed op de dynamiek. Ze bepalen mee via appjes, meningen of hun aanwezigheid. Kinderen voelen spanning. Nieuwe partners voelen zich tweede keus.

Casus Denise (42): “De ex bleef appen, te lang hangen bij overdracht, en regels bepalen… En hij liet het toe. Alles draaide om wat zij vond. Op een dag realiseerde ik me: dit is níet mijn leven.”

Systemisch: Als de ex te veel ruimte inneemt, kan het nieuwe gezin niet echt ontstaan. De ordening klopt dan niet.

Wat helpt:

  • Stel samen duidelijke grenzen.
  • Laat het verleden niet het heden bepalen.

 

  1. Uitputting door geven zonder ontvangen

Vooral bonusouders geven veel liefde, zorg en inzet, maar krijgen daar soms weinig voor terug. Geen dank, geen hechting, geen invloed. Dat vreet energie.

Casus Leonie (41): “Ik zorgde voor structuur en rust. Maar het werd als vanzelfsprekend gezien. Geen bedankje. En als ik iets zei, moest ik ‘even niks zeggen, het is maar voor een paar dagen.’”

Systemisch: In verticale loyaliteit (ouder-kind) kun je geven zonder iets terug te krijgen. In horizontale loyaliteit (partnerrelatie, maar ook bonusouder en stiefkind!) is wederkerigheid cruciaal. Ontbreekt dat, dan raak je leeg.

Wat helpt:

  • Zorg dat jij ook gevoed wordt door je partner én door jezelf.
  • Erken elkaars inzet en blijf communiceren.
  • Geef grenzen aan voordat je opbrandt.

Herken jij jezelf in één van deze patronen?

Leg je uitdaging, probleem, vraag gerust voor in de whats app op onze website

Meer herkenning, erkenning en waardevolle informatie, luister mijn podcast Het stiefmoederparadijs

Marieke

Stiefexpert

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Reviews

WhatsApp Stel gerust je vraag