In een kerngezin groeit het gezin als vanzelf samen.
De eerste ontmoeting is niet gepland, maar gebeurt.
De band ontstaat niet omdat het moet, maar omdat het mág.
Het kind groeit in jou of aan jou vast.
Er is tijd, er is exclusiviteit, er is vanzelfsprekendheid.
Een kerngezin is natuurlijk. Biologisch. Systemisch kloppend.
Iedereen kent zijn plek, vanaf het begin.
Er is loyaliteit, onvoorwaardelijkheid, geschiedenis.
Maar een samengesteld gezin?
Daar begint alles met een keuze.
Een keuze die jij maakt, maar die je kinderen of bonuskinderen niet per se willen of begrijpen.
Daar moet liefde groeien tussen mensen die elkaar niet uitgekozen hebben.
Daar botsen systemen, culturen, gewoontes, opvoedstijlen.
Daar schuurt het verleden met het heden.
Daar is rouw. Gemis. Schuldgevoel.
Daar is geen tijd, geen vanzelfsprekendheid, geen exclusiviteit.
En toch… leggen we in een samengesteld gezin vaak precies dezelfde lat als in een kerngezin.
“We moeten een gezin worden.”
“Ze moeten me accepteren.”
“Het moet gezellig zijn, harmonieus, liefdevol.”
“Als ik maar genoeg m’n best doe…”
Maar wat als je die lat verkeerd legt?
Wat als je stopt met meten aan een constructie die nooit jouw werkelijkheid zal zijn?
Wat als je beseft dat een samengesteld gezin iets heel anders nodig heeft dan ‘gewoon wat harder je best doen’?
Een kerngezin is een boom die langzaam groeit vanuit één wortelstelsel.
Een samengesteld gezin is een stekje dat je probeert te laten wortelen in andermans grond.
Soms slaat het aan, soms niet. En daar zit geen schuld of falen in.
Alleen complexiteit, kwetsbaarheid en de noodzaak voor ruimte, tijd en mildheid.
Dus als het schuurt in jouw samengestelde gezin, als je relatie onder druk staat, als je bonuskind zich terugtrekt of jouw kind zich afzet: dan betekent dat niet dat jij het fout doet.
Het betekent dat je iets probeert te bouwen op nieuw terrein.
Leg de lat anders. Niet lager, maar anders.
Eerlijker. Menselijker. Van natuurlijk naar bewust.
En geef jezelf de toestemming om te leren. Om niet alles te kunnen.
Om niet de leukste bonusouder ooit te zijn.
Want ook dát is liefde.
Wil je samen kijken hoe jij je lat realistischer kunt leggen zonder jezelf te verliezen?
Stuur me een berichtje via de WhatsApp-knop op mijn website.
We denken graag met je mee.
