Dit stuk is voor opa’s en oma’s, ooms en tantes, buren en collega’s die willen snappen waarom een samengesteld gezin soms voelt als topsport op een doordeweekse dinsdag. Geen drama. Wel eerlijk.
Wat er tegelijk gebeurt
In een samengesteld gezin lopen drie dingen door elkaar.
-
Ouders bouwen aan een stabiele basis voor hun kind.
-
Partners bouwen aan een stevige liefdesrelatie.
-
Kinderen proberen zich veilig te voelen in twee huizen met verschillende gewoontes.
Als één van de drie schuurt, voelen de andere twee het meteen. Net als bij een driewieler die ineens even één wiel mist. Je komt nog vooruit, maar iedereen spant zich extra in.
Waarom het ingewikkeld voelt
-
Twee huizen betekent twee ritmes.
In huis A gaat het licht om half negen uit. In huis B is er een toetje en nog een hoofdstuk. Het kind schakelt. De ouder ook. De partner ook. Niemand is lastig. Iedereen is aan het schakelen. -
De ex is vaak aanwezig in de afstemming.
Niet fysiek aan tafel, wel via afspraken en berichtjes. Voor de ouder is dat zorgen en afstemmen. Voor de nieuwe partner kan het voelen alsof besluiten soms buiten hun relatie om vallen.
Humor helpt hier. Zeg bijvoorbeeld na een appje: ik ga even coördineren met het vorige hoofdstuk uit mijn leven en ben zo terug. -
Loyaliteit knelt bij kinderen.
Ze willen niemand teleurstellen. Dat zie je terug in stiltes, korte antwoorden of juist veel lawaai.
Een kind dat zegt maakt mij niet uit zegt meestal ik weet het even niet. -
De rol van de bonusouder is geen kopie van een ouderrol.
Je bent partner van de ouder, steunpilaar in huis en geen vervanger. Die plek zoeken kost tijd.
Ik ben de assistent coach, niet de scheidsrechter. Fluiten laat ik aan papa of mama. -
Plannen is topsport.
School, werk, sport, wisseldagen en twee families die iets willen. Afstemmen vreet tijd.
Fun fact voor buitenstaanders. Een simpel etentje plannen vraagt soms drie agenda’s en een whiteboard. Dat is geen onwil. Dat is wiskunde.
Wat kinderen nodig hebben
-
Gezien worden als kind. Geen doorgeefluik tussen ouders.
-
Voorspelbaarheid. Duidelijke afspraken per huis.
-
Zekerheid over hun plek. Het kind moet voelen dat het op één staat bij de eigen ouder.
-
Rust rond wisselmomenten. Minder prikkels. Simpele plannen. Tijd om te landen.
Wat de partner nodig heeft
-
Erkenning. Ik hoor erbij.
-
Teamgevoel. Wij nemen besluiten aan onze tafel.
-
Duidelijke rol. De ouder gaat over de opvoedlijn. De partner steunt en denkt mee.
-
Taal voor lastige momenten.
Concreet voorbeeld. Jullie zitten op de bank. Er komt een bericht over bedtijden. Jij past de avond aan. Voor jou is dat afstemmen. Voor je partner voelt het alsof jullie zonder overleg van plan wisselen. De vraag die onderhuids ontstaat. Zijn wij een team en zie jij mij echt.
Zinnetje dat helpt: ik zie dat dit je raakt. Zullen we zo even samen besluiten wat we met dit bericht doen.
Wat jij als buitenstaander kunt doen
-
Vraag eerst naar energie, pas daarna naar plannen.
Wat kost nu de meeste energie en wat helpt echt. -
Sluit aan bij de regels van het huis waar je te gast bent.
Vergelijken met het andere huis helpt zelden.
Handige zin. Welke afspraak geldt hier, dan doe ik dat ook. -
Plan rondom wisseldagen met zachtheid.
Hou bezoek, uitjes en traktaties eenvoudig. -
Blijf neutraal over de ex.
Vraag hoe jij kunt bijdragen aan werkbare communicatie.
Goede vraag. Wil je dat ik iets wel of juist niet zeg als de kinderen erbij zijn. -
Erken ieders plek.
Het kind is kind. De ouder is ouder. De partner is partner. Iedereen belangrijk. Niemand vervangbaar.
Taal die helpt
Zeg dit wel.
• Ik wil snappen wat jullie helpt. Vertel het me.
• Welke afspraak geldt bij jullie thuis. Dan sluit ik daarbij aan.
• Wil je dat ik dit met de kinderen afstem of is het handiger als jullie dat doen.
• Waar kan ik rekening mee houden rond de wissel.
Zeg dit liever niet.
• Als je maar gewoon consequent bent.
• Ik zou de ex gewoon negeren.
• Ze moeten maar wennen.
• Bij ons deden we dat nooit zo.
Een wisseldag in zestig seconden
18.00 De tassen staan in de gang en lijken zich te vermenigvuldigen.
18.05 De ouder checkt schoolmails en is onderweg naar de andere ouder.
18.10 De partner wil verbinden en schakelt naar stand luisterend oor.
18.15 Het kind weet even niet welke regel hier geldt en voelt tegelijk liefde en schuld.
Niemand is lastig. Iedereen is aan het landen. Dat landen is het werk.
Slot
Een samengesteld gezin is geen probleem dat je oplost. Het is een systeem dat je zorgvuldig organiseert. Met duidelijke rollen, voorspelbaarheid en veel erkenning. Humor helpt. Niet om te bagatelliseren, maar om te ademen.
Wil je dat jouw omgeving dit beter begrijpt. Deel dit blog met je ouders, je collega of die ene vriendin die altijd wil helpen. En merken jullie dat je zelf vastloopt. Stuur me een bericht via de WhatsApp knop op mijn website. Ik denk met je mee.
