Het komt zelden met veel bombarie binnen, maar het kan alles beïnvloeden: schuldgevoel.
Bijna elke gescheiden ouder kent het.
Het sluimert op de achtergrond van de vakanties, de weekenden, de wisselmomenten.
Een knagend gevoel van:
-
“Ik heb mijn kind geen ‘ echt’ gezin kunnen geven.”
-
“Ze moeten al zoveel missen, ik wil niet nóg strenger zijn.”
-
“Zij hebben hier niet om niet gevraagd.”
En hoewel dat schuldgevoel op zichzelf heel menselijk is, kan het als je niet oppast, een stille stoorzender worden in je stiefgezin.
Hoe schuldgevoel zich vertaalt in gedrag
Schuldgevoel is een slechte raadgever. Het fluistert dingen in als:
-
Laat maar, het is vakantie, je hoeft niet op te ruimen.
-
Je wilde last-minute naar je andere ouder en ik wilde je geen nee verkopen.
-
Ik zal het goedmaken met een extra uitje / schermtijd / traktatie / cadeautje…
En vaak gebeurt dat ten koste van:
-
Structuur in het stiefgezin
-
Duidelijkheid in het stiefgezin
-
Grenzen in het stiefgezin
-
Je partner
-
De andere kinderen in huis
Wat begint als een liefdevolle poging tot compensatie, kan uitmonden in scheve verhoudingen, onbegrip en spanningen. Tussen jou en je kind. Tussen jou en je partner. Tussen de kinderen onderling.
Schuldgevoel houdt je gevangen in het verleden
En dat is precies het probleem: Schuldgevoel houdt je met één been in wat is geweest.
Terwijl jouw samengestelde gezin vandaag leeft. Hier. Nu.
Een kind dat elke keer net iets meer mag dan de anderen.
Een ex die (onbewust) aan de touwtjes blijft trekken, omdat jij je schuldig voelt over de breuk.
Een partner die zich op eieren begeeft om ‘de echte ouder’ maar niet voor het hoofd te stoten.
Het maakt je nieuwe gezin wankel.
Wat je wél kunt doen
Erken het schuldgevoel.
Doe niet alsof het er niet is. Schuldgevoel is een teken dat je om je kind geeft. Dat je betrokken bent. Dat je verantwoordelijkheid voelt.
Stuur op bewustzijn, niet op compensatie.
Vraag jezelf af: Maak ik deze keuze vanuit liefde of vanuit schuld?
Dat ene verschil maakt álles in de dynamiek.
Maak het bespreekbaar met je partner.
Zodat jullie aan hetzelfde team blijven bouwen, in plaats van ieder op je eigen eilandje te blijven manoeuvreren.
Durf grenzen te stellen.
Grenzen geven kinderen houvast. Ook (juist!) kinderen van gescheiden ouders. Je hoeft hun verdriet niet op te lossen. Alleen aanwezig te zijn.
En weet: je bent niet alleen.
Je hoeft dit niet perfect te doen.
Je mag fouten maken, groeien, oefenen, terugvallen en weer opstaan.
Maar laat je niet regeren door schuldgevoel.
Jouw nieuwe gezin verdient een stevige basis en die begint bij ouders die zichzelf ook een beetje mogen vergeven
Voel je tijdens het lezen:
“Dit ben ik. Dit speelt bij ons. Dit wil ik anders…”
👉 Dan is dit je uitnodiging. Klik hier om je vraag te stellen of je situatie aan ons voor te leggen
Marieke
Stiefexpert
